CO DO PRZEDSZKOLA?
• Luźne spodnie lub spódnica na gumkę, bluzka z krótkim rękawkiem na to bluzka z długim rękawem może też być dresowa a nawet lekki sweterek - czyli tzw. ubiór "na cebulkę", ważniejsza wygoda od elegancji (wszystko podpisane na metkach, lub w charakterystyczny sposób zaznaczone), nie pozwólmy naszemu małemu przedszkolakowi denerwować się z powodu ubioru)
• Kapcie - najlepiej na rzepy, koniecznie podpisane, kurtka z suwakiem, który łatwo się zapina
• Majtki i spodnie na zmianę (gdyby zdarzyła się "wpadka"), podkoszulek do przebrania (gdy przy zupie zadrży ręka) wszystko zapakowane w woreczku i powieszone w szatni na wieszaku
• Jasiek z powłoczką najlepiej na zamek i w środku schowana piżama koniecznie podpisana
• Ukochana przytulanka, dzięki której łatwiej będzie przeżyć rozstanie z mamą, a do kieszonki można włożyć zdjęcie rodziców
• Przyklejamy wizytówkę z imieniem, na pewno poczuje się lepiej, gdy pani zwróci się do niego Kasiu lub Stasiu, niż dziewczynko czy chłopczyku.
DOBRE RADY
My - rodzice w miarę możliwości bądźmy spokojni i zdecydowani, nasz niepokój może udzielić się dziecku.
1. Kompletujmy wyprawkę wspólnie z dzieckiem i cieszmy się, że będzie korzystać z niej w przedszkolu.
2. Nie przeciągajmy pożegnania w szatni; pomóżmy dziecku rozebrać się, zapoznajmy z przydzielonym znaczkiem na półeczce, pocałujmy je, powiedzmy dziecku, kiedy i kto po nie przyjdzie, zapewnijmy je o naszej miłości i o tym, że nie zostaje tu do nocy, że na pewno go odbierzmy, pożegnajmy się z dzieckiem już w szatni, szybko, bez łez i wyjdźmy.
3. Nie zabierajmy dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobimy to choć raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
4. Nie obiecujmy; jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz; kiedy będziemy odbierać dziecko, przyjdźmy po dziecko punktualnie i możemy dać mu maleńki prezent z okazji zostania przedszkolakiem, ale nie może być to forma przekupywania.
5. Kontrolujmy się co mówimy. Zamiast: już możemy wracać do domu, powiedzmy : teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
6. Nie wymuszajmy na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres.
7. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postarajmy się żeby przez kila dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
8. Chwalmy dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji. Jeśli dziecko bardzo płakało, powiedzmy mu, że wszyscy ludzie denerwują się trochę i boją robiąc coś pierwszy raz, ale po kilku dniach czują się pewniej - tak będzie i z nim.
9. Pamiętajmy: żegnamy i witamy swoje dziecko zawsze uśmiechem!
>
Okres adaptacji przebiega różnie, jedno dziecko po tygodniu ma już najgorsze za sobą, inne swój trudny czas zaczyna dopiero po miesiącu (i to też jest normalne) - bo dopiero wtedy zrozumiało i w pełni odczuło, że pewien etap skończył się bezpowrotnie, a ono wolałoby żeby było tak jak dawniej.
|