W organizowaniu sytuacji edukacyjnych wspomagających rozwój dziecka nauczyciele naszego przedszkola posługują się różnymi metodami, m. in.:
*”Pedagogika zabawy” – zabawa jest podstawową formą działalności i aktywności dzieci. Poprzez zabawę dzieci mogą poznawać i odkrywać świat, poznawać siebie i innych, uczyć się, doświadczać, przeżywać i odczuwać. Pedagogika zabawy jest zbiorem metod aktywizujących, zawierających w sobie elementy zabawy i nauki. Zabawa jako aktywne działanie daje dzieciom radość ze wspólnego odkrywania, wiedzę, umiejętności, możliwości wyrażania emocji, własnych doświadczeń, możliwość komunikowania sięna różnych poziomach, współdziałania w grupie, wzajemne wspieranie się.
*Metody problemowe- angażuj ą one całą osobowość dziecka i są drogą
poznania rzeczywistości. Zawierają w sobie eksplorację ( grupę metod percepcyjnych) prowadzącą do wykrycia problemu , poszukiwania rozwiązania drogą prób i błędów, eksperymentowania.
*Metoda algorytmiczna- wymaga ona zastosowania środka w postaci
przepisu, reguły, prawidła, definicji opisu.
*Metoda heurystyczna- wyzwala dociekanie, badanie, eksperymentowanie
szukanie, udowadnianie.
*Metoda W. Sherborne – ruch rozwijający. W. Sherborne nawiązując do najbardziej pierwotnego sposobu porozumiewania się ludzi, jakim jest „język ciała”, wypracowała system ćwiczeń, który ma zastosowanie we wspomaganiu prawidłowego rozwoju dzieci i korygowaniu jego zaburzeń. Metoda „ruchu rozwijającego” jest prosta i naturalna. Stosować ją można w każdych warunkach, bez konieczności używania przyrządów. Ćwiczymy boso, w niekrępujących ruchy strojach, w niskich
bezpiecznych pozycjach, bez elementów współzawodnictwa. Ćwiczenia gimnastyczne pozwalające dzieciom na poznanie swojego ciała i orientację w przestrzeni a prowadzone w parach, trójkach, czwórkach, bądź w większych grupach pozwalają zdobyć pewność siebie oraz poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu. Ułatwiają nawiązanie kontaktów i współpracy z partnerem i grupą.
*Metoda K.Orffa i R. Labana – zabawy polegające na rozwijaniu wrażliwości słuchowej i koordynacji słuchowo- wzrokowo-ruchowej
Organizacja pracy przy zastosowaniu tych metod pozwala na taki dobór zadań, by dziecko mogło zastosować się do przepisu "jeśli nie chce samo rozwiązywać problemów może podjąć działanie typu \" poszukam\" przy życzliwej pomocy nauczyciela.
*Lekcje ciszy prowadzone metodą Marii Montessori prowadzą do stanu wyciszenia, który wpływa na współżycie w grupie i atmosferę przedszkola.
*Gimnastyka mózgu Dennisona z jej naprzemiennymi, precyzyjnymi ruchami aktywuje zrównoważone mięśnie z obu stron ciała. Te specyficzne ruchy uaktywniają sieci nerwowe w całym mózgu, w obu półkulach jednocześnie, pomagają one budować podstawy potrzebne do zapewnienia sukcesu w uczeniu się.
*Metoda Bon Depart,czyli Dobrego Startu. W metodzie tej wykorzystuje się opracowane piosenki, aby na bazie ich rytmu wprowadzić znaki graficzne oraz wykształcić makro – i mikroruchy konieczne przy wyrobieniu odpowiedniej gotowości do nauki czytania i pisania. Łączy ona w sobie trzy elementy:
-wzrokowy w postaci wzorów graficznych,
-słuchowy w postaci piosenek,
-ruchowy, czyli wykonywanie określonych ruchów zgodnie z rytmem piosenki.
|
